Inhoudsopgave
Schuldhulpverlening
Wat houdt het in?
Schuldhulpverlening is een bijzondere hulp voor mensen die problematische schulden hebben en hier zelf niet meer uit komen. Schuldhulpverlening wordt nog wel eens verward met schuldsanering maar dit zijn twee verschillende begrippen. In dit artikel leggen we uit wat schuldhulpverlening precies inhoudt en wat het verschil is met schuldsanering.
Schuldhulpverlening: een uitleg
Wanneer iemand met problematische schulden kampt, kan hij of zij in aanmerking komen voor schuldhulpverlening. Schulden zijn problematisch, wanneer het de persoon in kwestie zelf niet meer lukt om deze af te lossen. Sommige gemeenten hanteren voor de schuldhulpverlening een maatstaf waarbij ze schulden problematisch noemen wanneer iemand een half jaar of langer niet meer in staat is om zijn of haar schulden af te lossen. De schulden hoeven dus niet per sé extreem hoog te zijn om problematisch te zijn. Als iemand bijvoorbeeld een erg laag inkomen heeft of er spelen andere zaken mee, dan kunnen ook lage schulden al problematisch worden.
Voor schuldhulpverlening kan iemand aankloppen bij de afdeling Sociale Zaken van de eigen gemeente. De gemeente werkt voor de schuldhulpverlening samen met bijvoorbeeld de GKB (de Gemeentelijke Kredietbank) en het AMV (Algemeen Maatschappelijk Werk). De schuldhulpverlening beslaat een breed spectrum aan hulpverlening en kan bestaan uit schuldbemiddeling, budgethulp, werk-reïntegratie en psychologische hulpverlening.
Een aanvraag tot schuldhulpverlening wordt in behandeling genomen en als iemand in aanmerking komt, wordt eerst de financiële situatie nauwkeurig in beeld gebracht. Vervolgens gaan mensen van de schuldhulpverlening kijken of ze afspraken kunnen maken met de schuldeisers. Zo proberen ze bijvoorbeeld om een regeling te treffen, waarbij in ruil voor een gedeeltelijke afbetaling een deel van de schuld kan worden kwijtgescholden. Het treffen van een dergelijke betalingsregeling vindt plaats zonder tussenkomst van de rechtbank en wordt dan ook wel het ‘minnelijke traject’ genoemd. Een mogelijkheid binnen de schuldhulpverlening is ook dat de schulden worden overgenomen door de GKB. In dat geval heeft de persoon die in de schulden zit, nog maar te maken met één schuldeiser, namelijk de GKB. De GKB probeert dan op zijn beurt een betalingsregeling te treffen met de verschillende schuldeisers.
Wanneer de schuldeisers niet mee willen werken aan een betalingsregeling vanuit de schuldhulpverlening dan is de schuldsanering (de WSNP) nog een mogelijkheid.
Het verschil tussen schuldhulpverlening en schuldsanering
Eenvoudig gesteld gaat schuldhulpverlening dus vooraf aan de eventuele schuldsanering. Wanneer het vanuit de schuldhulpverlening in het minnelijke traject ( dus zonder tussenkomst van een rechter ) niet lukt om met de schuldeisers een akkoord te bereiken, dan kan de WSNP uitkomst bieden.
In de schuldsanering wordt door de rechtbank een plan opgesteld voor schuldsanering. In tegenstelling tot het voorstel dat vanuit de schuldhulpverlening wordt gedaan, zijn schuldeisers verplicht om met het plan van de rechter mee te werken. Schuldhulpverlening en schuldsanering zijn geen pretje maar deze mogelijkheden bieden mensen met schulden wél de kans om na een periode van een aantal jaar (doorgaans drie) weer schuldenvrij door het leven te gaan.
Meer informatie over schuldsanering, vindt u hier.